Ռուդոլֆ Էրիխ Ռասպե

(«Մյունծհաուզենի արկածները» գրքից)

Երկար քթով մի փոքրիկ ծերուկ, բուխարու առաջ նստած, պատմում էր իր արկածները։

Վ. Գյոթե

թարգմանությունը՝ Հ. Թումանյանի

Փոքրիկ տղան մի վարդ տեսավ,

Տեսավ մի վարդ դաշտի միջին.

1. Подбери антонимы (слова с противоположным значением):-
2. грустный-висолий
3. низкий- всокий
4. быстрый- медлиний
5. маленький- большой
6. честный- мошшеннический

1. умный-безмозглий

2. Опиши лес в разное время года (например: Зимой лес хмурый, печальный…), опиши дерево в разное время года, опиши свою комнату.
3. весной в лесу круто. везде усыпало цветами.

Մի անգամ Ջեկոն հիվանդացավ։ Նրա տերը տարավ հիվանդանոց և պարզվեց որ նրա լիարդը հիվանդ է։ Ջեկոյի ոտքին տեղադրեցին կատետր։

Ճանապարհորդ Ջեկոն

Ստեփան Զորյան

Մի անգամ աշնանը ես մի ուրախ ճանապարհորդություն կատարեցի դեպի Երևան։

Լենինական քաղաքից մի պառավ` զամբյուղը ձեռին եկավ-մտավ մեր վագոնը։

– Կարելի՞ է։

– Համեցե՛ք, մայրիկ, համեցե՛ք…

Եվ մենք չորս հոգով մի կողմ քաշվեցինք ու պառավին տեղ տվինք մեր նստարանի վրա։

Մենք դասարանով գնացել էինք Բյուրական։ Այնտեղ շատ հավես օր անցկացրեցինք։ Բոլորս երգեցինք <<ՕՐ պար>> , <<սար-սար>> երգերը։ Նշեցինք Զատկածեսը,ձու կռվացրեցինք։ Մենք գնացինք Խոնարհված եկեղեցի։ Այնտեղ երգեցինք մանկական <<Հայր մեր>>-ը։ Վերջում մենք ընկերներով խաղացինք։

Վիլյամ Սարոյան 

(մաս երկրորդ) 

Ծեր գրադարանավարուհին մի պահ նայեց երկու ընկերներին։ Հանրային գրադարանում, 

երկար տարիների իր աշխատանքի ընթացքում սա բոլորովին անսովոր մի դեպք էր։ 

– Լավ,- ասաց նա վերջապես,- գուցեև լավ է, որ դուք չեք կարող կարդալ։ Ես կարող եմ 

կարդալ։ Վերջին վաթսուն տարիներին շատ գրքեր եմ կարդացել և չեմ կարող ասել, թե 

ինչ֊-որ բան կփոխվեր, եթե կարդացած չլինեի։ Դե, այժմ գնացեք և ձեր ուզածի չափ 

դիտեցեք գրքերը։ 

Գրադարանում

Վիլյամ Սարոյան

(մաս առաջին)

Երկու լավ ընկերները, Լայոնելն ու Յուլիսիսը, իրենց քայլերն ուղղեցին դեպի հանրային գրադարան։ 

Երբ երկու տղաները մտան համեստ, բայց տպավորիչ շենքից ներս, զգացին, որ խոր լռություն էր տիրում այդտեղ։ Թվում էր, որ նույնիսկ պատերը, հատակն ու սեղանները պապանձվել էին, կարծես լռությունը կլանել

Ջաննի Ռոդարի

Ժամանակին մի երիտասարդ էր ապրում: Նա երազում էր մեծ գիտնական դառնալ:

Գիշեր-ցերեկ սովորում էր, երկար տարիներ, ու մի օր վերջապես ինքն իրեն ասաց.

– Ես շատ բան եմ սովորել, գիտնական եմ դարձել և հիմա բոլորին ցույց կտամ‚ թե ինչեր

կարող եմ անել:

Միանգամից անցավ փորձեր անելուն: Նա հայտնաբերեց պանրի անցքերը: Բայց հետո