- Պարզապես դիտել եմ ուզում,- ասաց Լայոնելը։
- Դիտե՞լ,- ասաց գրադարանավարուհին։ – Հանրային գրադարանը դիտելու համար չի ստեղծված։ Եթե կարդալ չգիտես, կարող ես դրանք թերթել, կարող ես նկարները նայել. բայց ինչո՞ւ ես ուզում միայն դրանց կազմերը տեսնել։
- Սիրում եմ,- շշնջաց Լայոնելը,- չի՞ կարելի։
- Ինչո՞ւ չէ,- ասաց գրադարանավարուհին,- դրա դեմ օրենք չկա,- կինը նայեց Յուլիսիսին։ – Իսկ սա ո՞վ է,- հարցրեց նա։
- Սա Յուլիսիսն է,- ասաց Լայոնելը,— նա կարդալ չգիտի։
- Իսկ դու գիտե՞ս,- հարցրեց գրադարանավարուհին։
- Ոչ,- ասաց Լայոնելը,- բայց նա էլ չգիտի։ Դրա համար էլ մենք ընկերներ ենք։ Իմ ծանոթների մեջ նա միակն է, որ չի կարող կարդալ։
Արեգ Ասատրյան
Հյուսիսային-գեղարվեստի դպրոց
