Ճանփորդություն դեպի Անտառուտ Համբարձման ծես

Դասարանով գնացել եինք Անտառուտ գյուղը։ Այնտեղ հրաշալի էր։ Մենք նշեցինք համբարցման ծեսը։ Գնացել Էինք եկեղեցի, որտեղ աղոթեցինք, որ զինվորները ապահով լինեն։ Ես նոր ընկերներ եմ ձեռք բերել։ Ափսոս, որ մյուս տարի հրաժեշտ կտանք ընկեր Մարիին և նրա հետ այևս այսպիսի արշավներ չենք ունենա։

Ութոտնուկ նապաստակը

Ռուդոլֆ Էրիխ Ռասպե

(«Մյունխհաուզենի արկածները» գրքից)

– Այո՛, Ռուսաստանում ինձ հետ հրաշք բաներ քիչ չեն պատահել։

Մի անգամ հետևում էի մի արտասովոր նապաստակի։

Նապաստակը շատ արագավազ էր։ Վազում է ու վազում, գոնե մի րոպե հանգստանա։

Երկու օր, առանց ձիուց իջնելու, վազում էի նրա հետևից, բայց հասնել չկարողացա։

Իմ հավատարիմ շունը՝ Դիանկան, ոչ մի քայլ նապաստակից ետ չէր մնում, իսկ ես ոչ մի  կերպ չկարողացա մի գնդակի տարածություն մոտենալ։

Երրորդ օրը, այնուամենայնիվ, կարողացա խփել այդ անիծված նապաստակին։ Հենց որ ընկավ խոտի վրա, ես ձիուց ցած թռա և սկսեցի նայել։

Երևակայեցեք իմ զարմանքը, երբ ես տեսա, որ այդ նապաստակը բացի սովորական

ոտքերից, պահեստի ոտներ էլ ունի։ Նա ուներ չորս ոտք փորի վրա և չորս ոտք «Ալարկոտ նապաստակը» մեջքի վրա։

Continue reading

Письмо другу из Беларуси

Привет, Егор. Я живу в республике Армения, в городе Абовяне.

Я учусь в школе по имени Мхитара Себастаци,в третьем классе.

Я живу по адресу улица России, дом 14 Квартира 96.

Мой город очень красивый, интересный, современный и чистый.

В нем есть много памятников, музеев, фонтанов и большая церковь Сватого Иоанна.

моя семья

Это моя большая семья: дедушка Гамлет, бабушка Лаура, мама Лилит, я и сестра. Бабушка сидит и отдыхает, дедушка читает газету. Мама вяжет носки , а я собираю лего: Оптимус прайм. А сестра кормит собаку Шелту.